6.06.2006

kustukça sıra bana gelecek.

*bugün hayatımda ilk defa bi şiiri ezberledim-ezberleyene değil ezberletene bak-. insanın kendini iyi hissetmesi için fevkalade bi yöntem. *bi iki diğer blog kitabelerine baktım da gayet insanlar yazıyor yahu. kendimi ezik hissettim. giriş, gelişme, sonuçtan bihaber bi insan olarak modern çağın en ilkel duygularıyla sesleniyorum boşluğa. *Allah saklasın sözü bence Allah'ın adını anmak için masaya en uygun meze. *bugünlerde hayatımda yukarıya doğru çıkan-nedendir bilinmez- yaşam parametrelerimde bi kırılma yaşatmak isteği var içimde. ama bu gazlara alıştım. artık sancısız geçiyor *insan kadar riyakar, unutkan, nalet, çişiniyaptıktansonraeliniyıkamayan, gözlerifıldırfıldır, hazırayaktaykençaykoyduran, evininönünewelcomepaspasıkoyan bi organizma daha görmedim. hayır işin acı yani içlerinden bazılarına karşı boş diilim. gayet de seviyorum. allahtan zaman varda hepsini hizaya getirio. yoksa iflah olmazdı bu ırk. *hakikaten ama yani toplu taşıma için beklenen mekanlarda ne zaman şişmanca bir hanfendi görsem ve sabahın ilk ya da akabindeki ışıkları toprağı, betonu artık ne varsa ısıtıosa direk bi hayat kadını imajı belirio. hayır kadınlarda sabahın o köründe o kadar naif oluyorlar ki. yani hani yaftayı da yapıştıramıyorum. suçluluk duyguları ve telaş alıyor kendileme alanını. sanki olsa yiyecek seni... (Fotoğraf: http://www.banksy.co.uk/)

Hiç yorum yok: